Meer dan 70 jaar Molukse muziek in Nederland in een notendop

Bands die in Indonesië bekend waren werden in Nederland voortgezet, zoals Soeara Maluku (Zeeland), een vereniging van muzikanten opgericht in Surabaya onder leiding van Utus Parinussa.

Vanaf de kampperiode en daarna in de wijken waren er vele dansgroepen met muziekbegeleiding, die steeds professioneler werden en ook buiten de wijken gingen optreden.
In de kampen en wijken waren vanaf het begin tal van kerkkoren en fluitorkesten en bloeiden de muzikanten en bandjes met optredens op Molukse bruiloften en feesten (de zogenaamde ‘Ambon avonden’). Schattenberg kende in 1952 bijvoorbeeld Suara Lease en het fluitorkest onder leiding van Wilhelmus (Emo) Maail. In kamp  Vught bestond omstreeks 1954 de vrouwenband Usaha Ibu Players onder leiding van Lies Pattipeilohy.

Voor zangers en zangeressen vormden de kerkkoren een goede voedingsbodem. 

Naast de popmuziek is er een ontwikkeling te zien van de opkomst van tifa-en totobuang groepen, vaak als begeleiding van culturele dansgroepen.

In de jaren zeventig zou de tifa als symbool van hernieuwd bewustzijn en identiteit opgeld doen. Met in 1977 de groep Tala Mena Siwa als voorloper groeide het aantal tifagroepen in de jaren negentig.

In de jaren vijftig waren onder andere Paul Tuhumury (Vught), Paul Lekatompessy (Hoogkerk) en Piet Loppies ( Lunteren) bekende tifa en totobuang spelers. Van de huidige generatie zijn dat bijvoorbeeld Yopie Abraham (Eseu Palaloi – Capelle), het vrouwen trio tifa-spelers Tabitha, Jermaine en Ghilaine Rumahlaiselan (Tiga Batang Rumah – Vught) en de vrouwen tifa-groep Sapa Lawan (Wierden).

Zanger en entertainer Ais Lawa-lata groeide uit tot een van de bekendste vertolkers van de lagu-lagu Zijn muzikaal avontuur begon in 1959 als zanger van de Last Boys. Hij werd landelijk bekend door de samenwerking met Wieteke van Dort op TV, in de ‘Late Late Lien Show’ (VARA, 1979-1981). In 1981 bracht hij de door hem opgerichte Suara Maluku band op Vara TV met het lied ‘Ambon Manise’. De band trad op in verschillende samenstellingen met bekende Molukse artiesten, waaronder Chris Latul, Julya Lo’ko, Willy Manusama en Justine Pelmelay.

In de jaren tachtig en negentig nam het aantal optredens en bands toe, aanvankelijk vooral in de Molukse wijken, maar later ook in het zalencircuit van diverse grote steden. In de periode 1982-1984 vonden er vele groepenpresentaties in de Amsterdamse poptempel Paradiso plaats, onder de naam Moluccan Moods.

Later zou hieruit de band Moluccan Moods Ochestra ontstaan onder leiding van Eddy Lekranty. De avonden werden georganiseerd door Eddy Tutuarima, Zeth Mustamu van Massada en Eddy Lekranty van Cheyenne. Aankondigingen en verslagen verschenen in het maandblad Tjengkeh. De muziek werd in samenwerking met Stichting Popmuziek Nederland vastgelegd op 2 LP’s.

Molukse bands hebben altijd veel voor eigen publiek opgetreden met een mengeling van traditionele nummers, covers en eigen materiaal. Vanaf de jaren negentig stonden op vele Molukse feesten de bands: Impulse, Foco, Lady Soul, BOA, HouJSTD band, Gazooth, Bubur M en Bad Habit. In de huidige periode zijn dat onder andere Familiar, Oceanikz,  en Remmen Los.

Bekende namen in de gitaarwereld van de laatse jaren zijn Rafael Sinay, Maurice Rugebregt, en Jeffrey en George Sopacua.

Boi Akih met vocaliste Monica Akihary en gitarist Niels Brouwer zijn inmiddels gevestigde namen in de internationale wereld van world/jazzmusic. Een andere bekende zangeres is Jessica Manuputty, die haar solo CD ‘Toma’ (2017) uitbracht met als producer Jett Rebel.

Van recente datums zijn Dj’s zoals Chelina Manuhutu, Lady Bee, Rob Manga, Miguell Kaidel, en rappers zoals Jiggy Dje en Ambonwhena, en uit het wijkcircuit Rafa en Nani (Moordrecht).